دوربین مدار بسته ، مشخصات فنی آن و اصطلاحات تخصصی

  دوربین مدار بسته ، یک ابزار امنیتی است که برای اهداف کنترل و نظارت بر اماکن به کار می رود. دوربین های مدار بسته انواع مختلفی دارند. برای نصب و استفاده از دوربین مدار بسته باید نسبت به یک سری از اصطلاحات فنی مرتبط با دوربین، آگاهی داشت.

  در این مطلب سعی داریم برخی از مهم ترین اصطلاحات فنی رایج در دوربین های مدار بسته را به اختصار توضیح دهیم.

اصطلاحات فنی دوربین های مدار بسته چیست؟

  برخی اصطلاحات و عبارت های تخصصی در رابطه با دوربین مدار بسته وجود دارد که برای استفاده از این دستگاه ها باید از آن ها اطلاع داشته باشیم. مشخصات فنی دوربین مدار بسته عبارتند از:

سطح نور:

  انتخاب دوربینی که بتواند در شرایط کم نور نیز به خوبی کار کند، بسیار مهم است. حداقل روشنایی لازم برای عملکرد دوربین را معمولاً با واحد لوکس، بر روی آن می نویسند. در دوربین مدار بسته، پارامتری به نام “میزان گستردگی بازه نوری قابل تشخیص” وجود دارد که با فعال کردن آن می توان تصویر مناسبی از فضاهای کم نور و پر نور محیط را در یک تصویر ثبت کرد.

  با استفاده از این فناوری، بدون در نظر گرفتن محل نصب و قرارگیری دوربین مدار بسته، همیشه تصاویر در مطلوب ترین حالت نوری، تصویربرداری شده و نمایش داده می شوند. مکانیسم عملکرد این قسمت به این صورت است که ابتدا میزان نور را تشخیص می دهد و سپس با تنظیم سرعت شاتر، در فضاهای پر نور و کم نور، تصویری مناسب از محیط ضبط می کند.

وضوح تصویر:

  وضوح تصویر برای یک دوربین مدار بسته عبارتست از تعداد خطوط افقی که در بین یک تصویر نمایش داده می شود. اصطلاح “خطوط افقی” در دروبین مدار بسته با عبارت انگلیسی “TV Line”، بیان می شود.

  رایج ترین عدد وضوح تصویر برای دوربین های مدار بسته معمولاً تا حدود 500 است؛ اما برای کاربردهای خاص مانند ثبت شماره پلاک خودروهای در حال حرکت، از دوربین هایی با وضوح تصویر بالای 500 استفاده می شود.

  برخی از دوربین های مدار بسته با بهره گیری از فناوری های نرم افزاری و پردازشگر ویژه، می توانند با وضوح تصویر 700، تصاویری با کیفیت بسیار بالا ارائه کنند. یکی از قابلیت های برجسته این نوع دوربین مدار بسته، حذف رنگ های زائد موجود بر روی تصویر است.

میزان نویز دوربین مدار بسته:

  در مکان هایی که نور کمی دارند، تصاویر ثبت شده توسط دوربین مدار بسته دارای نویز زیادی هستند؛ در این حالت با فعال سازی گزینه کاهش دیجیتالی نویز در دوربین، فیلترهای دیجیتالی در سه بعد تصویر قرار گرفته و به این ترتیب نویز کاهش می یابد و تصویر، وضوح بیشتری پیدا می کند.

تنظیم نور:

  اغلب فضاهایی که برای نصب دوربین مدار بسته انتخاب می شوند، میزان نور متغیری دارند. تصویربرداری در این موقعیت، نیازمند ایجاد تغییرات در نوع تصویربرداری توسط دوربین خواهد بود. در برخی از دوربین های مدار بسته، پارامتری قرار دارد که علاوه بر امکان تنظیم خودکار نور ورودی به سنسور دوربین، امکان تغییر دستی متناسب با نور محیط را نیز فرآهم می کند. این پارامتر سبب می شود که میزان سفیدی تصویر هم به طور خودکار تنظیم شود. در این جا منظور از نور محیط، نور خورشید، نور لامپ و … می باشد.نرخ ضبط فریم:

  یکی از اصطلاحات فنی که برای دوربین های مدار بسته تعریف می شود، عبارت “نرخ ضبط فریم” است. نرخ ضبط فریم، با واحد فریم در ثانیه یا FPS اندازه گیری می شود. معمولاً برای هر کانال، 25 فریم ثبت می شود؛ یعنی برای یک سیستم 4 کاناله و برای ثبت زمان واقعی، نیاز به 100 فریم در ثانیه برای هر چهار کانال است.

  برخی از دوربین ها، میتوانند تنها با ضبط 3 فریم در ثانیه نیز تصویربرداری را انجام دهند. برای ثبت تصاویر عوامل مختلفی از جمله حجم دیسک سخت افزاری، نرخ فریم، فرمت فشرده سازی و …، نقش دارند.

قابلیت تشخیص حرکت:

  اساس کار یک دوربین مدار بسته، ثبت تصاویر متحرک همراه با تشخیص حرکت است. هنگامی که دوربین به صورت دائم در حال ارسال تصویر به دستگاه ضبط کننده دیجیتال (DVR) است، این دستگاه، تصاویر را به صورت مجموعه ای از پیکسل ها می خواند و منتظر دسته ای از پیکسل ها است که با سری قبلی متفاوت هستند؛ هنگامی که متوجه تغییر در این پیکسل ها می شود، ضبط تصویر را آغاز می کند.

  دستگاه های ضبط کننده دیجیتال در دوربین مدار بسته، حساسیت های مختلفی دارند؛ در برخی از این دوربین ها می توان میزان حساسیت در ضبط تصویر را روی بعضی از نقاط، تنظیم نمود.

نقش دستگاه های ضبط کننده در دوربین مدار بسته چیست؟

  در سیستم دوربین مدار بسته لازم است تصاویر ضبط شده توسط دوربین ها، طبق تاریخ و ساعت، در جایی بایگانی شوند تا در صورت نیاز بتوان به آن مراجعه کرد و فیلم مورد نظر را بررسی نمود. برای این هدف، دو نوع دستگاه ضبط کننده تصویر برای دوربین های مدار بسته تعریف می شوند؛ نوع اول، VCR و نوع دوم، DVR نام دارد.

  دستگاه ضبط کننده VCR، یک دستگاه بسیار قدیمی است و به این صورت بود که دوربین مدار بسته به ورودی این دستگاه متصل می شد؛ برای ضبط هر 3 ساعت فیلم و تصویر، یک نوار مورد نیاز بود؛ پس از گذشت 3 ساعت، فیلم جدید جایگزین قبلی می شد تا تصویربرداری ادامه پیدا کند. در عمل، این کار غیر ممکن به نظر می رسید. با این وجود، استفاده از این دستگاه در قدیم رواج داشت؛ اما امروزه مورد استفاده قرار نمی گیرند.

  دستگاه ضبط کننده DVR، تصاویر را به صورت دیجیتال بر روی هارد دیسک ضبط می کند. این دستگاه، مشکل آرشیو کردن فیلم ها و تصاویر را به خوبی برطرف کرد. همچنین این دستگاه ها قابلیت اتصال به رایانه را نیز دارند؛ در این صورت تصاویر بر روی هارد رایانه ضبط می شود و از این طریق می توان فیلم ها را ذخیره نمود.